Een reactie die vaak voorkomt, we denken het allemaal wel alleen te kunnen, het alleen te moeten doen.
Een logische reactie als je met niemand over je gevoel kon praten, in een maatschappij opgroeit waarin je alles alleen moet doen en je emoties er niet mogen zijn; je was en bent letterlijk op jezelf aangewezen om met je emoties om te gaan dus het voelt vertrouwd en veilig om alles zelf te moeten doen. Het voelt niet veilig om iemand anders toe te laten, jouw emoties bij een ander vrij te laten. Angst voor wat een ander ervan vindt, denken dat je raar bent voor wat je ervaart, voor wat je voelt.
Maar soms zijn de emoties te veel om zelf te kunnen doorleven, soms is het fijn als iemand jou de ruimte kan geven om deze emoties te uiten, de veiligheid kan geven om je emoties te door voelen.
Je hoeft het niet alleen te doen, je mag vertrouwen op andere.
En dat betekent niet dat je het niet alleen kan doen, maar ervoor kiest om het niet langer alleen te doen, jezelf het gunt om in veiligheid en vertrouwen dieper te gaan bij jezelf, want vaak is het alleen simpelweg te veel.
Gun jezelf die ruimte en veiligheid gedragen te worden door iemand anders in het proces, want dat verdien je. Want je hoeft niet alles alleen te doen 🤍
